Τα λόγια μου είναι μια γλυκιά προσευχή κουρνιάζουν έξω από το κλεισμένο σου παράθυρο και αν τ' άφηνες θ' ανοίγαν μια ρωγμή απ' το μικρό κελί σου ως το άπειρο
Μα εσύ σωπαίνεις και θρηνείς σαν τον κατάδικο
Πάνω απ' τη στάχτη που σκεπάζει τον παράδεισο πάνω απ' τη στάχτη
Βάλε φωτιά σε ό,τι σε καίει, σε ό,τι σου τρώει την ψυχή
Έξω οι δρόμοι αναπνέουν διψασμένοι, ανοιχτοί
Είναι η αγάπη ένα ταξίδι από γιορτή σε γιορτή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου