Περιμένοντας τον Γκοντό”, του Σάμουελ Μπέκετ,
σε σκηνοθεσία Κώστα Καπελώνη και μετάφραση Σουζάνας Χούλια.
Μέσα από τις “άνυδρες” μέρες και τους χαλεπούς καιρούς που διανύουμε, έχουμε ανάγκη όλοι μας -λίγο πολύ- να αποδράσει μία λάμψη φωτός, μία πνευματική λάμψη που θα συμμερίζεται τις υπαρξιακές μας αγωνίες, τα άγχη μας, τους φόβους μας και την ακατάπαυστη αναμονή που συντρέχει κάθε ανθρώπινο μυαλό -εδώ και αιώνες- για μία ζωή Καλύτερη. Για μία ζωή – όπως την ονειρευόμαστε. Η ανθρώπινη υπόσταση έχει μάθει να μην αρκείται σε αυτό που έχει και να αποζητά το κάτι άλλο, το διαφορετικό και πολλές φορές το ανυπέρβλητο. Ο χρόνος άλλοτε σύμμαχος, άλλοτε εχθρός του. Οι υποσχέσεις αναγκαία απάγκια κι η “επινόηση” κάποιου επίγειου “Θεού” αναπόφευκτη υποχρέωση προς την πραγμάτωση των ονείρων. Κι εδώ συναντάμε την παράσταση “Περιμένοντας τον Γκοντό”, σε σκηνοθεσία Κώστα Καπελώνη.
Πραγματικά όσες σειρές και να γράψω είναι αδύνατον να συλλάβουν το αίσθημα που μου γέννησε αυτή η παράσταση. Ένα έργο άκρως συμβολικό και ίσως το καλύτερο του Μπέκετ ( κατ εμέ) έρχεται να δώσει νεύρο στην άνευρη ψυχή και στο κοιμισμένο πνεύμα μας, ή να προσανατολίσει τον ζαλισμένο νου μας. Το έργο δεν είναι ιδιαίτερου βεληνεκούς, ούτε ειδικού ενδιαφέροντος αλλά αντιθέτως αφορά πάσα ψυχή και πάσα εποχή.
Οι ρακένδυτοι παλιάτσοι μας, οι φτωχοί -άφυλοι- άνθρωποι επί σκηνής είναι οι ήρωες που μέσα από την αφέλεια (άλλοτε) , μέσα από την διανοουμενίστικη έκλαμψη (άλλοτε) και μέσα από τις δικές τους ανάγκες και σχέση, μας οδηγούν σε αντιστοιχίες ικανές να συγκλονίσουν.
Εστραγκόν: Είμαι δυστυχισμένος.Βλαντιμίρ: Αλήθεια; Από πότε;Εστραγκόν: Εχω ξεχάσει.Βλαντιμίρ: Καταπληκτικά τα παιχνίδια της μνήμης.
Η ατέρμονη αναμονή τους για έναν κύριο Γκοντό που δεν έρχεται ποτέ αλλά έχουν ανάγκη να πιστέψουν σε αυτόν τον έρχομο, αντιστοιχεί στην καθημερινή ανθρώπινη ανάγκη του “να έχω κι εγώ έναν λόγο να ξυπνήσω το επόμενο πρωί”, “να έχω κάτι να περιμένω κι εγώ”.. και που ξέρεις; ίσως να είναι το “καλύτερο” που περιμένω μία ζωή.
Λέξεις, φράσεις μέσα από μία γλώσσα λυρική, αβρή άλλοτε έντονη και “αρκετά” αργκό δίνει την αίσθηση της αλήθειας μας, της δικής μας πραγματικότητας.Έτσι δεν είναι και στη ζωή μας
η γλώσσα;Αλλάζει ανάλογα με τις περιστάσεις, τους ανθρώπους που συναναστρεφόμαστε και με τη συναισθηματική κατάσταση που μας συντρέχει την εκάστοτε στιγμή.
Θίγει τα ανθρώπινα δικαιώματα μας, το σεβασμό του ανθρώπου προς τον άνθρωπο που ελλέιπεται της εποχής μας, την άδικη προσήλωση μας στο χρόνο, τη μοναξιά, την εκδούλευση, την απόλυτη εκμετάλλευση, τη συμπόνοια, την ανασφάλεια και την έλλειψη της θετικότητας και της αισιοδοξίας στη ζωή μας.
«τίποτα δεν γίνεται, κανένας δεν έρχεται, κανένας δεν φεύγει».
Το έργο γράφτηκε για 5 άντρες αλλά στην παρούσα παράσταση τους ενσαρκώνουν 5 γυναίκες. 5 Γυναίκες που η κάθε μία δίνει το δικό της Υποκριτικό Ρεσιτάλ. Εξάλλου οι ήρωες μετουσιώνουν την ανθρώπινη πραγματικότητα και αυτή δεν έχει φύλο.
Η Κάτια Γέρου συγκλονίζει με την ερμηνεία της και τη στιγμή που σε κάνει να χαμογελάς,την ίδια στιγμή σε κάνει να βουρκώνεις.Δίνει πραγματικά μαθήματα ερμηνείας επί σκηνής.
Η Δήμητρα Χατούπη δυναμική και διαφορετική απ ότι την έχουμε συνηθίσει υπηρετεί επάξια το ρόλο της. ΗΜυρτώ Αλικάκη εκπληκτική καταφέρνει μέσα από την παράνοια του βαστάζου και του γέλιου που προκαλεί, να μεταφέρει την τραγικοκωμική πραγματικότητα μες στην οποία ζούμε και τρέφουμε “με ότι -απλώς- μας είναι περιττό”.
Η Λουκία Πιστιόλα αφήνει άφωνους όσους δεν την έχουν ξανά δει στο Θέατρο παρά μόνο στην τηλεόραση. Αποδεικνύει πως τελικά ο Ηθοποιός Είναι και Φαίνεται στο Θέατρο.Κι η κα.Πιστιόλα κεντάει το ρόλο της με υπέροχο βελόνι. Τέλος, η μικρή Αριάδνη Καβαλιέρου που παρουσίαζεται αρκετά γλυκιά στην ολιγόλεπτη παρουσία της. Μία νότα ελπίδας.
Οι φράσεις, οι ερμηνείες, η σκηνοθεσία θωπεύουν με τρυφερότητα την ψυχή και ταρακουνούν το πνεύμα μας με ποικιλώνυμους τρόπους.Η απεμπόλιση των όσως μας τρώνε την ψυχή, είναι όλων μας ανάγκη κι ο άνθρωπος μες στην παραζάλη του μπορεί να κάνει ότιδήποτε για να αντέξει την αιώνια ανάμονη του καλύτερου αύριο.
Πρόκειται για μία παράσταση που ο σκηνοθέτης Κώστας Καπελώνης ζωγράφισε με μοναδικό τρόπο σε μία σκηνή, μια εικόνα της ζωής που περνά – μέσα στην ελπίδα, την απελπισία, τη συντροφικότητα και τη μοναξιά. Αυτή είναι η αληθινή δραματική ποίηση για μένα.
Κι ο Κώστας Καπελώνης με τους ηθοποιούς του, το κατάφεραν στο εκατό τις εκατό του.Ένας πίνακας ζωγραφικής που θα ζήλευε κι ο πιο ικανός ζωγφράφος.
Θα κλείσω μεταφέροντας σας αυτό που με πλημμύρισες κάποια στιγμή προς το τέλος της παράστασης. Αισθάνθηκα ένα περίεργο τσίμπημα μέσα μου και αναταράχθηκα σαν να “ξύπνησα”. Αίσθημα πρωτόγνωρο για μένα.
Ήταν η στιγμή που συνειδητοποίησα πως είμαι σε έναν χώρο Θεάτρου και όχι στο δρόμο που παρακολουθώ και ζω μέσα από τα μάτια των άλλων. Αυτό ήταν κάτι που καμιά παράσταση μέχρι σήμερα δεν κατάφερε να μου μεταδώσει. Με πήρε μαζί της στην κυριολεξία και είναι πραγματικά από τις παραστάσεις που αισθάνεσαι την ανάγκη να πεις ΕΣΎ ευχαριστώ στους συντελεστές!
Ελπίζω να πάτε να το δείτε και θα χαρώ να “ακούσω” τις δικές σας οπτικές.
Και μην σκεφτείτε το χρόνο…γιατί όπως λέει κι ο Μπέκετ…
“Τι σημασία έχει ο χρόνος;”
Εξάλλου Ο “Γκοντό” θα μπορούσε να είναι μια αλληγορία για ότι
ο καθένας έχει ανάγκη… Σημασία έχει ότι, όποιος κι αν είναι αυτός,
μας δίνει την αίσθηση της σωτηρίας και της ελπίδας έχοντας να περιμένουμε εκείνον…
Έτσι κι αλλιώς, σύμφωνα με τον συγγραφέα,
σημασία δεν έχει ο Γκοντό, αλλά το «περιμένοντας».
Καλή σας ψυχαγωγία!!!
Με εκτίμηση,
β.α
Πληροφορίες για την παράσταση:
Συντελεστές:
Μετάφραση: Σουζάνα Χούλια
Σκηνοθεσία: Κωστής Καπελώνης
Κοστούμια: Κατερίνα Σωτηρίου
Χορογραφία: Πωλίνα Κρεμαστά
Παίζουν: Κάτια Γέρου, Δήμητρα Χατούπη, Μυρτώ Αλικάκη, Λουκία Πιστιόλα, Αριάδνη Καβαλιέρου.
ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ
Τετάρτη & Κυριακή, ώρα 20.00
Πέμπτη & Παρασκευή, ώρα 21.15
Σάββατο, ώρα 18.15 και 21.15
ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ
Γενική είσοδος: 20 ευρώ
Τετάρτη & Πέμπτη: 15 ευρώ
Φοιτητικό-ομάδες-σύλλογοι: 15 ευρώ
Νέοι κάτω των 25 ετών: 10 ευρώ
ΘΕΑΤΡΟ ΤΕΧΝΗΣ ΚΑΡΟΛΟΣ ΚΟΥΝ-Φρυνίχου 14, Πλάκα
τηλ. ταμείου 210 3222464 & 210 3236732
(δυνατότητα τηλεφωνικής κράτησης θέσεων)
Ώρες και ημέρες λειτουργίας ταμείου: καθημερινά 10.00- 13.00 και 17.00-22.00
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου