Ηθοποιός και άνθρωπος με ευαισθησίες που ήξερε να εντοπίζει το «καινούργιο», το «διαφορετικός» και το ελπιδοφόρο, ο Τσιμπίδης έδωσε βήμα και «κίνητρα» σε μια ολάκερη γενιά καλλιτεχνών που άφησαν έντονα χνάρια στο λεγόμενο εναλλακτικό ρεύμα και όχι μόνο.
Στη καρδιά της «ανεξάρτητης» Αθήνας, στη Ζωοδόχου Πηγής αρχικά και αργότερα στη Διδότου οι «Συνήθεις Ύποπτοι», τα «Παλαϊνά Σεφέρια», ο Ρος Ντέιλι, ο Σωκράτης Σινόπουλος, ο Γιάννης Νικολάου, ο Δημήτρης Ζαφειρέλης ο Γιάννης Χαρούλης, η Δανάη Παναγιωτοπούλου κι ένας στρατός «συνοδοιπόρων» εκφράστηκαν και εξέφρασαν τα «θέλω» εκείνων που έβλεπαν και συνεχίζουν να αντικρίζουν, αισθάνονταν και νιώθουν, το τραγούδι αλλιώς.
Το «Μπαράκι του Βασίλη» λειτούργησε σαν «μαιευτήριο» και «κατοικία» καλλιτεχνών και διανοουμένων, οραματιστών και ασυμβίβαστων σε μια Ελλάδα που βούλιαζε στη λαίλαπα του lifestyle και της «γύμνιας» των σύγχρονων καιρών.
Η έντονη προσωπικότητα και φλόγα του Τσιμπίδη δέσποζαν στην ατμόσφαιρα αλλά και στο μεδούλι των προτάσεών του. Δεν ήμουν τακτικός αλλά είχε βρεθεί πολλές φορές στο «Μπαράκι» για να κοινωνήσω συναυλίες στις οποίες ο χώρος και η «αύρα» του ανθρώπου που το «έτρεχε», και βέβαια και οι ίδιοι οι καλλιτεχνικές που στον στήριζαν αλλά και την ίδια ώρα στηρίζονταν σε αυτόν, αλληλοσυνδέονταν και αλληλοσυνέβαλλαν καταλυτικά στην τελική μυσταγωγία.
Καμία σχέση με τα «προκάτ δρώμενα», ντόπια αλλά και ξενόφερτα, που θέλουν σώνει και καλά να μεταμφιεστούν σε γεγονότα… τόσο «χτες» όσο και «σήμερα>
Πηγή: www.ogdoo.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου